[ M .Ertuğrul İncekul ] Stockholm ve Aydınımız

Düşünmeden yaşayanlar, başkalarının hayat felsefesinin figürleri sayılırlar.

Öncelikle tüm Samanyoluhaber okuyucularına ve gönül dostlarına merhaba diyorum.

Yirmi yılı aşkın süredir dergi, gazete, haber sitelerinde ve kendi web sitemde;   www.eincekul.com  deneme türünde yazılar yazıyorum. Gelişen bir çizgide seziş ve duyuşlarımı satırlara dökme gayreti içinde, kendimle dertleşiyorum.

İnsana ve hayata dair dokunuşları, ve hikayeleri siz okurlarla paylaşmaya devam edeceğim. 

Gayret bizden, tevfik Allah’tan.

Bir yazımda Silivri ve aydınımız demiştim. 

Aydınımızın maceralı ve hüzünlü hikayesine bir yenisini daha ekleyeyim istedim. Bu yazıyı da kaleme almama Stockholm ‘de on yıldır yaşayan kadim dostum Mustafa Bey sebeb oldu.

Zülfü Livaneli’yi dinliyorum; bir kaçak gibi takip edildim, sahte pasaportla yurtdışına kaçmak zorunda kaldım. İsveç’e sığındım orada da kimliğimi ispatlayamadığım için hapse girdim. Eşim ve çocuklarım gelince ancak kurtuldum. Ülkemde Zülfü Livaneli olduğum için, İsveç’te de Zülfü Livaneli olduğumu ispatlayamadığım için suçlu bulundum diyor ironi yaparak. Vatan haini ve terörist ilan edilişini ise, kitap okuyan, saz çalan adamdan vatan haini mi çıkar diye kara mizah yaparak hafifletiyor.

En sonunda Barış Elçisi sonrası Milletvekili oldum ve kırmızı pasaporta kadar taltif edildim, diye ekliyor gülerek.

Yavuz Baydar geçenlerde ülkeden İsveç’e kaçmak zorunda kalan aydınlardan; Demir Özlü’yü yazdı. Stockholm Öyküleri , Sait Faik Armağanı ödülü ile beraber bir çok ödüller almış, bir çok edebiyat e