16 Nisan'dan sonra ne olacak?

16 Nisan’da Türkiye, olağan bir referandumdaki gibi, bir –rejim– sorununu iki seçenekten birini tercih ederek çözüme kavuşturmuş olmayacak; şu anda –yani geçici olarak– o seçenekler üzerinden cepheleşmiş Türkiye toplumunda –en az yüzyıldır bastırılmış– iç hesaplaşmanın fitilini ateşleyecektir.

Dolayısıyla 16 Nisan akşamı belli olacak olan sayılar bir nihai sonucun ifadesi değil; bütün bir toplum olarak içine gireceğimiz çetin bir iç hesaplaşmanın başlangıç verileri olarak kaydedilmelidir. Bir başka deyişle; 16 Nisan’daki sonuçlar –nasıl olursa olsun– başlaması artık –neredeyse– kaçınılmaz ve ertelenemez hale gelmiş iç –kapışmaya dönüşme ihtimali de yüksek– hesaplaşmada tarafların hâlihazır yasal ve sayısal avantaj pozisyonunu göstermiş olacaktır sadece.

AKP cenahı bunu zaten ta kampanyanın başladığı dönemde, çeşitli sözcülerinin ağzından, “hayır çıkarsa iç savaş da çıkar” mealindeki tehditlerle ifade etmişti. Hayır cephesinden “evet çıkarsa da...” yollu bir karşılığın verilmesi halinde bunu nasıl bir iştahla saldırı-yıldırma malzemesi yapacağı besbelli olan AKP üst yönetimi ve Erdoğan; karşı taraftan sadece itidale davet sözleri gelince bu kez de aynı tehdidi hayır diyeceklerin “vatan hainleri ile aynı safta” oldukları ithamını sürekli vurgulayarak örtük biçimde devam ettirdi. 

Bu strateji ve tutumu AKP –Recep Tayyip Erdoğan– iktidarının 7 Haziran–1 Kasım seçimleri arası dönemde uyguladığı ve umduğundan öte bir sonuç aldığı “biz kazanamazsak kaos çıkar” ana temalı stratejinin bir benzeri olarak görmek yanlış değil ise de çok ciddi bir yanılsama içerir. Çünkü o dönemde AKP ve Recep Tayyip Erdoğan’ın amacı tek başına iktidar olma avantajını yitirmemek idi. Oysa şimdi hedef çok daha büyük, kapsamlı ve derinliklidir.

Bu hedefin içeriğine geçmeden önce; normal olarak akla gelen bir soruya cevap aramalıyız. Eğer ortada bir “hedef büyütme” varsa; bun