[ABDULLAH AYMAZ] Tebessümün kazandırdıkları

Bir grup arkadaşla sohbet ediyorduk. Esnaf bir arkadaşımız: “Geçenlerde yerli Müslümanlardan birisi dedi ki; “Hüseyin Bey, hiç kimse sana Müslüman olduğun için bir şeyler soruyor mu?” Ben de “Hayır, hiç kimse bana bu konuda bir şey sormadı” dedim. Dedi ki: “Ama bana bizimkiler çok soruyorlar: ‘Sen İŞİD’li misin? Boko Haram’dan mısın?  El-Nusra’dan mısın?’ diye sorular soruyorlar.” dedi.

Bu arkadaşımız devamla “Tam tesettürlü mühtediye bir hanımefendi gelmişti. Kendisine hidayet hikayesini sordum, dedi ki: “Bir gün trenle giderken tesettürlü iki kız öğrenci gördüm, yüzüme bakıp tatlı ve samimi bir şekilde gülümsediler. Diğer insanların yüzlerine baksanız ekseriyetle yüzler asık ve dudaklar düşük… Ama bunlar niçin tebessüm ediyorlardı? Kendilerine merakla niçin bana tebessüm ettiklerini sordum. Yine aynı samimiyetle “Çünkü bizim Peygamberimiz (Muhammed Aleyhisselam) insanlara tebessüm etmenin sadaka vermek gibi sevaplı bir ibadet olduğunu söylüyor.” dediler. Çok dikkatimi çekti… “Bu nasıl bir inançtır ki, insanların yüzlerine tebessüm etmeyi sadaka sayıyor?” diye düşünüp araştırmaya başladım. Neticede İslamiyet'i tercih ettim. Kendimce yaşamaya çalışıyorum.”

Bunları aktaran Hüseyin Bey dedi ki: “Ben de aslında İslamî bir anlayıştan, bir düşünce ve aktivist gruptan geliyorum. Zamanla milliyetçi ve İslamcı siyasî gruplara girip çıktım. Çünkü belli bir müddet sonra vicdanen itminan bulamadım… Bu Avrupa ülkesinde de bütün İslamî cemaatler bulunmasına rağmen Hizmet Hareketi gönlüme daha uygun geldi. Onlarla beraber olmak kalbim için daha tatmin edici olduğu için tercihimi bu kardeşler tarafına yaptım. Bu tercihe sebeplerden birisini başımdan geçen bir olayla izah edeyim.

Kaldığımız apartmanda, hem Müslüman hem yerli komşularımız mevcut. Bir Hristiyan komşumuz vefa