[Asım Yıldırım yazdı] Beyaz düğme...

Yeryüzünün üstüne serilmiş koyu lacivert bir örtü.

Salı'yı Çarşamba'ya bağlayan bir gece.

Sabahın aydınlığı yırtıncaya kadar, ortamın hâkimi lacivert gökyüzü.

Uçsuz bucaksız lacivert deryanın ortasında ise bembeyaz bir düğme..

Üzerinde hiç deliği bulunmayan bir düğme.

Hayallerinizi ilikleyebileceğiniz, düşlerinizi salıvereceğiniz bir düğme.

Dününüzü saklayabileceğiniz, yarınlarınızı gün yüzüne çıkarabileceğiniz bir düğme...

Sâhi, 

henüz 3 aylık Mahir yavrumuzun Ege'nin karanlık sularına gömüldüğü gece de gökyüzü böyle alabildiğine lacivert miydi?

Peki, 

ya yeni yeni konuşmaya başlamış henüz 3'ündeki İbrahim, annesine babasına son kez seslenebilmiş midir Ege'nin atlas sularına düşmüşken...?

Peki, 

ya 6'sındaki Mustafa ile 8'indeki ablası Gülsüm yine el ele tutabilmişler midir Ege'nin suları