'Elbette onun dediği olacak'

“İnsan Denen Meçhul” isimli eseriyle Nobel armağanı kazanan Alexis Carrel diyor ki: 

“Dua, bir kimsenin ortaya koyacağı en güçlü enerji türüdür. Bu,yerçekimi kadar gerçek bir güçtür. Bir doktor olarak, diğer bütün tedaviler tesirsiz kaldıktan sonra hastalıklarını ve melankolilerini dua gayretiyle yenen insanlar gördüm. Dua, radyum gibi ışıklı ve kendi kendini yenileyen bir enerjidir... Dua ederken insanlar, her türlü gücünün hudutsuz kaynağına hitap ederek, kendi sınırlı kudretlerini çoğaltmaya çalışmaktadırlar. Dua ederken, kainatı çevreleyen büyük kudrete bağlanıyoruz. Bu kudretin, bizim istirhamlarımıza tahsis edilmesi için dua ediyoruz. Niyazda bulunurken bile, beşeri noksanlarımız tamamlanmış, kuvvetlenmiş olur ve zinde bir hâl alırız. Dua sırasında ne zaman Allah’ın adını ansak, beden ve ruhça daha iyiye doğru değişiriz. Hiçbir erkek veya kadının, bir an olsa bile dua etmekle, iyi bir netice almaması mümkün değildir.”

Peygamber Efendimizin (S.A.S.) sahabelerinden olan Ebu Muallak isimli bir zât vardı. Ebu Muallak ticarî ortaklık kuran, dürüst ve takva sahibi bir kimseydi. Bir gün yola çıkmıştı. Karşısına silahlı bir haydut çıktı ve kendisine ‘Neyin varsa, çıkar ver. Seni öldüreceğim!’ dedi. Ebu Muallak, ‘Eğer maksadın mal ise, al götür hepsini’ dedi. Ama haydut, ‘Hayır, ben yalnızca senin canını istiyorum!’  deyince,  Ebu Muallak, ‘Öyleyse, bana izin ver de bir namaz kılayım’ dedi. Haydut, ‘İstediğin kadar namaz kılabilirsin?’ dedi. Ebu Muallak namazını tamamladıktan sonra Allah’a yönelerek üç defa şöyle niyaz etti: ‘Ey kalblerin Sevgilisi, en büyük Arşın Sahibi, ey dilediğini yapan Allah'ım! Ulaşılamayan izzet ve şerefin, olağanüstü saltanatın ve Arşını ihata eden Nurunun hürmetine beni şu hırsız haydutun şerrinden korumanı diliyorum. Ey darda kalanların imdadına yetişen Allahım! Yetiş imdadıma, kurtar beni!’

Ebu Muallak duasını bitirir bitirmez, elindeki mızrağı kulağının hizasında tutan bir süvâri çıkageldi. Süvarî, o hay