Hiç ölümle burun buruna geldiniz mi?

15 Temmuz şüpheli darbe girişimin ardından yüzbinlerce insan mağdur edildi. Cezaevleri doldu taştı. Buna rağmen onbinlerce insan hakkında yakalama kararı çıkarıldı. Hamile kadınlar doğumhaneden çıkar çıkmaz nezarete götürüldü. Geçen süreçte gözaltında yetmişe yakın insan hayatını kaybetti. İşkence ve kötü muamele aleni hale geldi. 

Bütün bunlar yaşanırken fırsatını bulanlar ölümü de göze alarak, insan kaçakçılarının rehberliğinde bir bilinmeze doğru yola çıktı. Geride yüzlerce kitaba, filme konu olacak hikayeler kaldı.

otherside.media sitesinde yer alan bir mektupta ülkesini terk etmek zorunda kalan bir annenin kendi kaleminden yaşadıkları anlatılıyor...

***

Hiç ölümle burun buruna geldiniz mi?

Bitti buraya kadarmış artık, sabah olmayacak dediniz mi?

Ya ölürken üşür müyüm diye hiç düşündünüz mü?

Kendi canınızdan vazgeçip, kundaktaki bebeği, ufacık yavruları nasıl kurtarırım derdiyle inlediniz mi?

İşte bizler, hayatları tarihin gördüğü en acımasız haydutlar tarafından çalınan insanlar, bir ümit çıktığımız meçhul yolda ölüme, soğuğa, geceye ve korkuya meydan okuduk.

  

Duymadınız çocukların feryatlarını, annelerin çığlıklarını. Ama yeryüzü titredi gök ağladı çaresizliğimize. Kör olmuş vicdanlar bizleri iki yıldır görmedi. İşimizden olduk, aç kaldık hapislerde çürüdük “oh olsun” dediniz. Sürgün olduk, yollarda öldük görmemezlikten geldiniz. Şimdi sesleniyorum EY! İnsanlık Nasıl bir efsundur ki vicdanlarınız bu kadar kör olmuş. 

Bu yolculuk bizler için dönüm noktası olacak ama bizi bunlara, bu yola mecbur bırakanlar için utanç olarak tarihe not düşülsün.

 

Bir sırt çantasına sığdırdık dünyamızı. Sevdiklerimizi evimizi, anılarımızı bıraktık geriye. Hiç dönüp