[ Z. Hicran Yıldırım ] "Miraç'tan daha güzel bir şey görmüş değilim" (sav)

‘Leyle-i Mi’râc, ikinci bir Leyle-i Kadir hükmündedir. Bu gece mümkün oldukça çalışmakla kazanç birden bine çıkar. Şirket-i mâneviye sırrıyla, inşaallah her biriniz kırk bin dille tesbih eden bazı melekler gibi, kırk bin lisanla bu kıymettar gecede ve sevabı çok bu çilehanede ibadet ve duâlar edeceksiniz.’ diyerek Mirac Gecesi’nin ehemmiyetini vurguluyor Çağımızın Büyük Çilekeş’i.

İnsanlığın iftihar Tablosu’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) çok ağır imtihanlardan sonra şereflendirildiği Miraç. 

Şi’b-i Ebî Tâlip’te boykot yaşamış üç uzun sene Efendimiz (sav), amcası Ebu Tâlib, mübarek anamız Hazreti Hatîce ve bütün ashab.  Güneşin altında kavurucu çölde yaşamaya mahkûm edilmişler. 

İnsanlığın İftihar Tablosu, Allah’a iman eden bir avuç masum müminle beraber çileli bir hayat yaşıyor… Sadece kendisinin hüznünü değil, bütün müminlerin derdini de sırtlanmış. 

Ebu Talib, haber veriyor müşriklere güvelerin boykot maddelerini kemirip bu insafsızca zulmü geçersiz hale getirdiğini. 

Zulüm sona eriyor bir an için ama o üç yıl boyunca çok ağır kayıplar olmuş.  Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) fazla zaman geçmeden iki büyük ağır imtihan daha geçiriyor. Önce ona kol kanat geren Ebu Talib vefat ediyor. Ve hemen arkasından da her şeyi ile kendisini tasdik etmiş mübarek anamız, Hatîce validemiz de vefat edip gidiyor bu dünyadan.

O Şefkat ve Merhamet Peygamberi (sallallâhu aleyhi ve sellem), boykot,  ağır kayıplar ve Mekkeli müşriklerin gittikçe daha da sertleşen zulümleri karışışında yıkılıp kalmıyor, insanları ebedî saadete yönlendirmek için çırpınıp duruyor.