Ötelere Yükselten Nurlu Merdiven

Muhterem M. Fethullah Gülen Hocaefendi “Kâbe” yazısına şöyle devam ediyor:

“Ka’be; dost  mahremiyetine açık bir haremlik, çevresi ise ağyara (dost olmayanlara, düşmanlara) da açık bir selamlık, Safâ-Merve hakikat semâsını temâşâ için hazırlanmış birer kameriye, Makam-ı İbrahim ötekilere yükselten nurlu bir merdiven, Zemzem kuyusu da bu aşk meclisinde bir sâki gibidir. Bunların bütünü aşk yolcusunu birden selamlayınca, insan âdeta uhrevileşir, rûhuna açılan pencerelerle  ‘melekût âlemini’   temâşâya başlar ve bütün bütün insan muhayyilesi, öyle geniş ufuklara yelken açar ki, bir adım daha atsa, kendine ötelerin hülyalı mâvilikleri içine girecekmiş gibi sanır…“ 

Üstad Hazretleri On Altıncı Söz’ün Dördüncü Şua’ında Haccın insana bir velayet kazandırıp mümin evliya seviyesine çıkarabileceğine işaret ediyor:  “İşte ey tembel nefsim! Bir nevî MİRAC hükmünde olan NAMAZ’ın hakikati; geçen temsilde bir neferin tamamen bir lütuf olarak Paşidahın huzur-i şâhânesine kabulü gibi; tamamen bir rahmet  iltifatı olarak Cenab-ı Hakkın huzuruna kabulündür. ALLAHÜ  EKBER!  deyip mânen  ve hayâlen veya niyeten iki cihandan geçip maddiyat bağlarından sıyrılıp kulluğun bir küllî  mertebesine (velilerin yükseldiği gibi)  veya küllînin bir gölgesine veya bir suretine çıkıp bir nevi huzura müşerref olup  ‘İyyâke na’büdü’ (Ancak Sana ibadet ederiz)  hitabına (herkesin kabiliyeti nisbetinde) büyük bir mazhariyettir. 

Âdeta namazın hareketlerinde tekrarla  ALLAHÜ  EKBER!  ALLAHÜ  EKBER!  demekle  mertebeler kat etmesine, manevî terakkilere ve cüz’iyattan küllî dairelere çıkmasına bir işarettir ve marifetimiz hâricindeki Kemâlât-ı Kibriyanın mücmel (güzel bir özet şeklinde)  bir ünvanıdır. Güya her bir ALLAHÜ&n