'Saman alevi gibi...'

Başbakan Yıldırım'ın sözleri, anlamak isteyen herkese aslında pek çok şeyi anlatıyor.

Şunu anlamak, bundan sonrasındaki muhalefet stratejisinin anlamlı ve etkili bir şekil almasına kafa yoran ve katkıda bulunmak için gayret sarf edenler için yeterli:

Cumhurbaşkanı Erdoğan, kimilerinin utangaç bir dille 'istibdat' diye adlandırdığı Orta Asya tarzı bir tek adam faşizminin inşası amaçlı yürüyüşünde önemli hiçbir engelle karşılaşmadan, adım adım ilerliyor.

Meclis, kendi temel işlevini iyice kadük kılacak bir içtüzük tadilatından sonra, ortada bunca sorun varken, Ekim'e kadar kapıları kapattı mı?

Sesi sert ve yüksek çıkan üçüncü büyük Meclis grubunun, HDP'lilerin tasfiyesi, ve CHP'lilerin kuşatılması için zemin daha bir olgun hale getirildi mi?

YAŞ toplantısı, Erdoğan ile yeni müttefiklerinin ortak iradesi doğrultusunda, mevcut sertlik siyasetine senkronize bir ordu çatısı dizaynıyla neticelendi mi?

Görmez'in Diyanet'ten gönderilmesi ile etrafa yeterince gözdağı verilmiş oldu mu?

Zaten on yıllardır köhnemiş olan, ta 1980'den beri laiklikten ve evrensel değerlerden budanmış bulunan eğitim sistemi üzerinde, son 'yüce' ve 'ulu' katkılarla İslami bir egemenlik, koyu Sünni renklerde bir vesayet kurularak, her şey bundan sonraki kuşaklar için çok daha beter bir hale getirildi mi?

Guantanamo tarzı tek tip giysi meselesi ilerliyor mu? Buna muhalif kesimden gelmeyen itirazlar, zımni bir kabulü işaret ediyor mu?

AİHM'in Gülmen/Özakça kararı, Ankara-Strasbourg hattında insanın aklına getirmek bile istemediği, Baku'den ilham almış bazı akçeli şulu bulu kirli pazarlıkların yansıması mı? Bu karar kanun manun tanımadan zaten bildiğini okuyan Saray hükümetine 'şimdiye kadar yaptıklarına bundan sonra da dev