Tedricilik esastır!

         Muharrem Ağabey devam ediyor:

         “Biz şuurlandıkça evlerimizin ve eşlerimizin  tesettürsüzlüğünden rahatsız olmaya başladık. 17 arkadaş toplanıp Hocaefendiye gittik. Hanımlarımızın çoğunda namaz v.s. İslamî yaşayış tam değildi. ‘Kafamı kesseler başımı örtmem’ diyeler vardı. Gerekirse yüzükleri atıp çıkaracaktık. Boşanmak bize göre en kolay bir yoldu. Hocaefendi hepinizi teker teker dinledi. Sonra, ‘Bakalım Asr-ı Saadette Peygamberimiz (S.A.S.)  ve sahabeler ne yapmış’ deyip Kur’an ve Sünnetteki, tedricilik yolunu, sabırla tebliğ ve eğitim sistemlerini anlattı. Hanımlara daha kibar, daha nâzik davranmanın, ziynet meyyâl oldukları hesaba katılarak, alınacak hediyelerin tesirli olacağını; gönüllerini ala ala alıştırmamız gerektiğini, yaratılışlarının esasında Hz. Adem Aleyhisselamın eğe kemiğine işaret yapılarak hassas bir yapıya sahip bulunduklarını hadis-i şeriflerin bildirdiğini izah etti: ‘Gerekirse, önlükleri takıp mutfaklara girin, kendilerine her hususta yardımcı olun.’ tavsiyesinde bulundu  ve dualar etti.

         “Önlükler takıp mutfağa girdik, bu sefer hanımlar, ‘Bu da nereden çıktı?’ Dur, sen bilmezsin.’ gibi sözlerle müdahalede bulunuyorlardı. Fakat gördük ki, belli bir yumuşama da meydana geliyordu. Ama biz hemen her şeyin olup bitmesini istiyorduk. Yapmamız istenilen bazı şeyler de bilhassa benim gibi Arnavut bir aileden gelenlere çok zor geliyordu. Bir yanda bunlar vardı ve ‘Niye uzatalım ki, boşanırız olur biter!’ duygusu üzerimizdeydi. Öbür tarafta çok sevdiğimiz ve saydığımız zâtın tavsiyeleri vardı. Ama onun sözlerinin devamlı isabet kaydettiğini hakkalyakîn görüyorduk.

         “Hocaefendinin ‘Altın Nesil Konferansı’na hanımlarımızı da götürmüştük. Ama nasıl bir tesir icrâ ettiğini hanımlara soramıyorduk. Ters bir şey söylerlerse çok kötü olurdu. Arkadan merhum Necip Fazıl’ın da bi