'Türk milleti o zamanlar da zorla asi görünmüştü...'

İstibdat dönemi ve müstebit padişah diye Sultan Abdülhamid’e saldıranlardan Filozof Rıza Tevfik Bölükbaşı, daha sonra gerçek istibdat ve gerçek müstebitlerle karşılaşınca ve masum milletin başına gelen ve İslâmiyete yapılan ihanetlerle tanışınca uzun bir şiir yazmış. Bir dörtlüğü şöyle:

“Milliyet davası fıska büründü.

Ridâ-yı Diyanet yerde süründü.

Türkün ruhu zorla âsi göründü.

Hem Peygamberine hem Allahına…”

O günlerde camiler, medreseler, tekkeler yani bütün maneviyat kaynakları kurutulup kapatılmış, irtica diye takdim edilmişti. Halkın ruhu, istemediği halde, zorla Allah'ına ve Peygamberine âsî hale getirilmişti…

Günümüzde yaşadığımız bu süreçte de aynı şeyler hem de daha dehşetli ve şiddetli halde sinsice icra ediliyor. Görünürde, camiler, Kur’an Kursları, İlahiyatlar açık. Ama her şeyin içine siyaset sokulmuş. Sarıklı-cübbeli insanlar Müslüman kardeşlerinin mallarının ve ırzlarının kendilerine ganimet olduğunu söyleyebiliyorlar. Böyle bir cinayet, böyle bir vahşet olamaz!.. İnsanlar kendilerinin üzerine mafyavari bir saldırı olmaması için başkalarına iftira atabiliyor, kırk yıllık dostlarını karalayabiliyor… Tabii bu durum mazlum ve mağdurlara çok tesir ediyor. İnsanlar hakkında hayal kırıklığına uğruyorlar. Çünkü hiç beklemedikleri şeylerle karşılaşıyorlar.

Hüsn-ü zanların kırılmaması için ‘ruhları zorla hem peygamberine hem de Allah'ına âsi görünen’ insanlar ve kendileri için, “On Üçüncü Lem’a”yı dikkatlice mütalaa ve müzakereyi tavsiye ederim:

Bu Lem’a’nın ismi “Hikmetü’l-İstiâze”  (Şeytanın Şerrinden Allah Sığınma) dir. “On Üç İşaret” ten meydana geliyor.

Birinci İşaret’te, “Tahrip çok kolaydır.” gerçeği anlatılıyor. Fitne ve fesat da tahrip cinsindendir. 

İkinci İşaret’te, şeytanın yaratılış hikmeti ele alınarak, bazı şerlerle beraber, küllî hayırların ve İlahî maksatların olduğu izah ediliyor.