Yine bir Gülnihal

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Cuma, Eylül 11 2020

"Hayalim yıllar öncesine gitti. Özal, Demirel, Ecevit gibi cumhurbaşkanları ve başbakanların okullara sahip çıktıkları yıllara. Ankara’nın unutulmaz simalarından biri de, şimdi hapiste olan değerli dostum Alaaddin Kaya Bey’di. O yıllarda Zaman Gazetesinin imtiyaz sahibi idi. Demirel’le gittiği bir Orta Asya seyahatindeki “Yine Bir Gülnihal” hikâyesini kendisinden dinleyelim"

Harun TOKAK | samanyoluhaber.com

Yine Bir Gülnihal

Bir akşam alacasında hafifçe çiseleyen yağmur altında yıllar sonra buluştuğumuz kadim dostla, baharı yeniden saçlarından yakalamıştık ki sayılı günler, bir rüya gibi gelip geçti.

Etrafımızdaki her şey artık veda diyordu.

Yollar yine ayrılık kokuyordu…

Mekansız kuşlar gibi daldan dala konuyorduk.

Ayrılıklar sadece türkülerde güzeldi, o kadar.

Sevimli torunların taptaze bir bahar sunar gibi ellerindeki kırmızı güllerle gülümsemeleri o tatlı rüyadan uyandırdı bizi.

Başladığında hiç dinmeyecek gibi yağan yağmurlar, hiç akşamı olmayacak gibi uzun gündüzler, lacivert bulutları yüzüne peçe yapan bir peri güzeli gibi gülümseyen mehtap, her sabah taze bir günü müjdeleyen kuş cıvıltıları geride kaldı.

Arka arkaya çalan kapı zilleri, sıcak pideler, ellerinde tabaklarla kapımıza dikilen yüreği cömert dostlar unutulur gibi değil.

Sessiz ve sakin akan derin nehirler gibi yan komşumuz, akıllı, afacan ama zaferden zafere koşan bir komutan gibi kararlı karşı komşumuz hepsi geride kaldı.

Ormanın bitişiğindeki balcılarımız, az ilerdeki sütçümüz, her daim, “Markete gidiyorum alınacak bir şey var mı?” diyen dost bir babanın vefakâr evladı, bütün bir cihanı dolaşmaya sevdalı kameramanımız, büyük orduları yönetmekten yorulmuş gibi duran Serdarımız, cihan savaşı görmüş çocuklar gibi saçları erkenden ağarmış editörümüz geride kaldılar.

Hele körpe kızlık dönmelerinde hemen her gün güvenli bir liman gibi sığındıkları; şimdilerde ise yerlerinde yeller esen ışıktan evlerinin harabeleri arasında gözyaşı döken, anasının kabul olmuş duası Büşra’mızı unutmak mümkün değil.

Geçmişte nice güzel buluşmalara sahne olan bu tarihi bina yanmış, kül olmuş.