Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi bu bayramı da yine ülkesinden ayrı geçirdi. Hocaefendi, dostları ve ziyaretine gelenlerle birlikte saf tuttu. Namazın ardından sıra hutbeye geldi. Hutbede hüzün vardı. Çünkü başta Suriye ve Myanmar'da müslümanların kanı seylaplara dönmüştü. Hutbede "Alem-i İslam ağlarken biz nasıl güleriz" deniyordu. Hocaefendi ve salondakiler gözyaşları içindeydi. Bayram da olsa gönüller buruktu. Ama hutbenin son kısmı ümit doluydu. Dünyanın dört bir yanına giden gönül erleri unutulmadı. Hutbenin ardından yapılan dua sırasında tam bir duygu seli hakimdi. Eller semaya kalktı. Yakarışlar Alem-i İslam içindi. Büyükler hüzünlü olsa da asıl bayramı çocuklar yaşadı. Hocafendi ile bayramlaştılar. Hocaefendi çocuklarla yakından ilgilendi. Bayram harçlıklarını bizzat kendisi verdi. Kiminin başını okşadı. El öpmek isteyenlere izin vermedi. Harçlıklarını ve çikolotalarını alan çocuklar gurbette bayram sevinci yaşadı.