Düşman bir devletle savaşıyor olsak...
Savaşın esaretle özgürlük arasında bir savaş olduğunu düşünüyor olsaydık bile...
Yarbay Mehmet Alkan’ın kardeşinin cenazesinde döktüğü gözyaşları, bize en ters gelen öfkeli sözlerini bile duymamızı engellerdi...
Kafamızı başka tarafa çevirirdik; acıyla söylendi bunlar derdik...
* * *
Fakat bu kindar nesil ne ölüm acısını ne gencecik bir kardeşi kaybetmenin yüreğe düşüreceği kor ateşi anlıyor...
Ne PKK’lılığını bıraktılar adamın, ne hainliğini...
(...)
