Avrupa ve Dünya Kupalarının gök mavili ekibi İtalya bir kez daha yarı finalde. İtalyan futbolu adeta yeniden silkelendi ve ayağa kalktı. Şike depreminden en fazla etkilenen ülkelerin en başında gelen İtalya, Avrupa ve Dünya çapındaki başarılarıyla bir kez daha "ben daha ölmedim" mesajını verdi. İşte bu futbolda temelini sağlam atan bir ülkenin geldiği noktanın en güzel örneği. Gelelim İngiltere maçına. Maç başlarken bir şey dikkatimi çekti. İtalya Ulusal Marşı çalınırken kameraların yakından görüntülediği kaleci Buffon, marşlarını çok yüksek sesle ve en içten söyleyen futbolcuların başında geliyordu. Buffon kendisini o kadar kaptırmıştı ki, içimden tamam dedim, bu maçın yıldızı tecrübeli kaleci olur. Buffon, gerçekten de maç sürecinde olduğu kadar penaltı atışlarında da kalesinde devleşerek ülkesini yarı finale taşıdı. Son penaltının ardından bütün arkadaşlarının tebrik etmeye koştuğu Buffon, bana göre bir işe gönülden inanmanın başarıdaki payını kanıtladı. Çeyrek final maçında İngiltere'ye de değinmeden geçmek yanlış olur. Bu İngilizlerin borusu nedense hep evlerinde ötüyor. 1966'da evlerinde kazandıkları Dünya Kupası'nın ardından o günden bu güne başarıları yok. Bu hep takımlar bazında da böyle olmuştur. Dış sahada fark yiyen İngiliz ekiplerinin kendi sahalarında aslan kesildikleri maçlar aklımızdan hiç çıkmaz. Sanırım İngilizler Dünya ve Avrupa Şampiyonu olmak için yine evlerinde düzenlenecek organizasyonu beklemek zorunda! İtalya - İngiltere maçı genel olarak bir gün önceki İspanya - Fransa maçından daha fazla izlenmeye değerdi. Direklerden dönen şutlar kazananı penaltı atışlarının belirlemesine neden oldu. Şimdi bir dev maç daha bizi bekliyor. Final gibi yarı final maçında Almanya ile İtalya karşılaşacak. Daha önce Dünya Kupası finallerinde karşılaşan iki ülkenin maçı Final eşleşmesinden de muhteşem olacak benden söylemesi. Mehmet Şentürk Samanyoluhaber.com