Boratav, Türkiye ekonomisinin son beş yılda salgına ve döviz krizlerine rağmen yıllık yüzde 4’lük bir ortalamayla büyüdüğünü anlatarak “Eğer bu kadar büyüdüyse sokaklar niçin tepkilerle doldu. Neden işçiler sokaklara indi. Bu tempoda bir büyümeye refakat eden mutlak yoksullaşma, gelirleri aşan enflasyon, işsizlik, istihdamdan kopma, ücret payındaki erime, diplomalı işsizler nasıl açıklanabilir” diye sordu.

İktidarın kur korumalı mevduat politikasının da kısa vadeli bir çözüm olabileceğini ve sadece seçim odaklı bir proje olduğunun altını çizen Korkut Boratav, “Bu düzenleme sadece kısa dönem için tasarlandı. Seçim takvimiyle sınırlı; yani “atı alıp Üsküdar’ı geçinceye” kadar... Saray’daki bazı iktisatçıların ortaya attığı ekonomik “model” tutarsızdır; ciddiye alınamaz. Birçok problemi çözecek sihirli bir anahtar gibi düşünülüyor. KKM tek başına cari açığa, kronik dış bağımlılığa son veriyor; enflasyonu aşağıya çekiyor; Türkiye’nin ani bir büyüme ivmesine yöneleceğini varsayıyor. Kısa, orta ve uzun dönemlerde birbiriyle tutarsız, bazen karşıt değişkenleri bir araya getiren bu senaryo, ekonomik mantıktan, bütünlükten yoksundur.” şeklinde konuştu.

“MUTLAK YOKSULLAŞMA, GELİRLERİ AŞAN ENFLASYON, İŞSİZLİK NEDEN?”

“Ekonomi büyürken bugünkü huzursuzluk nereden kaynaklanıyor?” diye soran duayen İktisatçı sözlerine şöyle devam etti:

"Covid-19 döneminde ekonomisi küçülmeye girmeyen nadir ülkelerden biri ülkemizdir.
2021’de Türkiye ekonomisi yüzde 11 büyüdü. O zaman sokaklar niçin tepkilerle doldu.
Neden işçiler sokaklara indi. Yakılan elektrik faturaları neden?
Türkiye ekonomisi son beş yılda salgına ve döviz krizlerine rağmen yıllık yüzde 4’lük bir ortalama ile büyümüş olacaktır.
Bu tempoda bir büyümeye refakat eden mutlak yoksullaşma, gelirleri aşan enflasyon, işsizlik, istihdamdan kopma, reel ücretlerde erime, diplomalı işsizler nasıl açıklanabilir?
Tek bir yanıt var: Türkiye son beş yılda iktisat tarihi boyunca benzerine hiç rastlamadığımız bir bölüşüm şokuyla karşılaştı."

"AKP SONRASI İKTİDAR IMF PROGRAMINA MAHKUM OLACAK"

AKP sonrası iktidarın sola açık bir perspektifi olmazsa bugünkü toplumsal bunalımın mağdurları, ağır kemer sıkma yöntemleri içeren bir IMF programına da mahkûm olacaktır.
Türkiye’de demokratikleşme, neoliberal seçenekler içinde arızalı kalır. Sol seçenek, sermayenin tahakkümü ve dış bağımlılık cenderesinden çıkış arayan bir büyük, radikal onarım arayışıdır.
Bunun çerçevesi, somut hedefleri, araçları, iktisat politikası gündeminin içinde, hatta tam merkezinde yer almalıdır.