MALATYA (A.A) - Yeter Erdine - Malatya Valiliği Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfının (SYDV) hazırladığı Mektuba Gizlenen Hayaller adlı proje kapsamında kurulan Çocuk Merkezine devam eden 65 yetim ve öksüz çocuk, anne ve babaları hayatta olsaydı onlardan ne isteyeceklerini anlatan birer mektup yazdı.
     Kalkınma Bakanlığının Sosyal Destek Programı (SODES) kapsamında desteklediği projenin koordinatörü ve proje kapsamında Şeyh Bayram Mahallesinde kurulan Çocuk Merkezinin sorumlusu Tuba Yıldırım, AA muhabirine yaptığı açıklamada, projenin SYDVde dosyası bulunan 7-18 yaş arasındaki 65 yetim, öksüz ve tek ebeveynli çocukları kapsadığını söyledi.
     Bu çerçevede babası yıllardır cezaevinde olan çocuklara da hitap ettiklerini belirten Yıldırım, oyun alanı, kütüphanesi bulunan ve 8 aydır hizmet veren Çocuk Merkezinde her gün belli bir yaş grubuna hizmet verdiklerini bildirdi.
     Çocuk Merkezinden istifade etmek isteyen ancak yol parası olmayanlara yol parası desteği verdiklerine işaret eden Yıldırım, Çocuklar burada 2-3 saat hiçbir şey yapmasalar oyun oynuyorlar, oyuncaklarla haşir neşir oluyorlar. O bile onlar için ihtiyaç. Sadece onun için bile olsa geliyorlar ifadelerini kullandı.
     Lise eğitimi alan çocuklara zeka oyunları ve satranç gibi uygulamalar yaptıklarını belirten Yıldırım, Çocuklara spor yaptırıyoruz. Hafta sonu badminton, halk oyunları, masa tenisi kursları veriyoruz. Amacımız çocuklarla iletişim kurmak. Onların hikayelerini öğrenmek istiyoruz. Zihinlerinde olumsuz hatıralar var mı- Üzüldükleri, paylaşmak istedikleri şeyler var mı- dedi.
    
     -Babam hayatta olsaydı sırtımı okşamasını isterdim-
    
     Tuba Yıldırım, etkinliklerle bir diyalog ortamı oluşturduktan sonra onlardan mektup yazmalarını istediklerini bildirdi.
     Çocuklardan, mektuplarında anne veya babaları hayatta olsaydı onlardan ne isteyeceklerini anlatmalarını talep ettiklerini belirten Tuba Yıldırım, Bu çocuklar yoksul ailelerin çocukları, onların mektuplarında maddi içerikli talepler bekliyorsunuz ama ağırlıklı bu yönde talepler gelmiyor. Genelde manevi talepler geliyor. Bu taleplerin çoğu bizim üstesinden gelebileceğimiz şekilde talepler değil. Babam hayatta olsaydı takdirnamelerimi ona göstermek isterdim, Annem hayatta olsaydı onun köyüne gitmek isterdim. Hiç görmedim onun yaşadığı yeri, hiç bilmiyorum şeklinde katmer katmer manevi istekler geliyor diye konuştu.
     Bazı çocukların Babam hayatta olsaydı sırtımı okşamasını isterdim diye yazdığını ifade eden Yıldırım, Duygusal ifadeler çok fazla. Annem hayatta olsaydı bayramlarda elini öpmek isterdim. Sanki anlaşmış gibi, farklı yerlerde, farklı aile çocukları bunu yazmış. Onları algılamaya, farkındalık oluşturmaya çalışıyoruz. Bu defa maddi talep yazmaları yönünde vurgu yapıyoruz. Bakıyoruz ki hep manevi istekler geliyor. Hiç mi maddi istediğin yok, hiç mi bir ihtiyacın yok- ifadelerini kullandı.
     Çocukların bisiklet, bilgisayar gibi isteklerini de mektuplara yazdığını anlatan Yıldırım, Birçok çocuğa bisiklet alıp hediye ettik. Bilgisayar istiyorlar. Özellikle belli yaş grupları okuyorsa bilgisayar istiyor. Projemizin belli bir bütçesi vardı. Ancak bilgisayar almak istediğimiz öğrenci sayımız çok daha fazlaydı. Vali Yardımcımız Şükrü Özcan, Kaç öğrenciye bilgisayar gerekiyorsa alınsın dedi. Bu taleplerini de karşıladık dedi.
    
     -20 çocuğa tıbbi destek verilecek-
    
     Bazı çocukların travma yaşadığına değinen Yıldırım, şu bilgileri verdi:
     Burada iyi diyalog kurmanın dışında tıbbi destek alması gereken öğrencilerimiz de var. Mesela babasını evde ölü bulan olmuş. Çok uzun yıllar çocuk, babayla bir araya gelmemiş. Sonradan baba istemiş çocuğu. Çocuk o çatışmanın içinde kalmış. Boşanma devresini çok ağır çatışmalı yaşamış çocuklar var. Bunları tespit ettik. Biz ne yapabiliriz- diye düşündük ve projenin devamını yazdık. Kısmet olur da onaylanırsa çocuklarımıza burada psikiyatrik destek de vereceğiz.
     Tıbbi destek alacak 20 çocuğun bulunduğunu kaydeden Yıldırım, Aslında burada gevşiyorlar. Çocuğun evinde kendine ait odası, oyuncağı, kitabı yok. Onları dinleyen dışarıdan insanlar yok. Babaları cezaevinde olan çocuklarımız var. Onların durumu çok daha vahim. Dışlanmışlık var. Anne koruma iç güdüsüyle çocukları kendi kabuğunda yaşatıyor. Herhangi bir sosyal aktivite yok. Birçok veli, Burası bize artı bir kapı, çocuklarımızın gelebileceği bir adres oldu diyor ifadesini kullandı.
    
     Yayıncı: Ahmet Ekici