Kayseri Şeker'deki rezaletin altından ne çıkacağını bilmiyorum. Gördüğümden, okuduğumdan çıkardığım izlenim şu: Kooperatife üye çiftçilerin alın teriyle kazandıkları paralar har vurulup harman savruluyor. Ülke kaynakları çarçur ediliyor. Sanayi Bakanlığı ve Ticaret Bakanlığı Müfettişleri'nin incelemeleri devam ettikçe daha büyük yolsuzluklarla karşılaşacaklarını sanıyorum. Ancak Kayseri Şeker'de yolsuzluğun ötesinde başka bir şey var. İş başındakiler Kayseri Şeker gibi bir dünya devini yönetecek beceriye sahip insanlar değiller, siyasete bulaşmışlar ve de Kayseri Şeker gibi bir dev için büyük pazarlama fırsatları kullanılamadığı için büyük kârdan zarar ya da büyük verimlilik açıkları var. Aynı konuda faaliyet gösteren diğer bir dev ise Konya Şeker. Şu anda kimsenin orada bir yolsuzluktan söz ettiği yok. Konya Şeker yönetimi daha sağlam duruyor gibi. Ancak göstergeler orada da doğru dürüst pazarlama fırsatlarının kullanılamadığını gösteriyor. Gelin Konya Şeker'e ait markalara bir bakalım. Pratiko, Buse, Davet, BON2, Birinci Yem, Şeker Tanesi, Torku, Nugamel, Mjestic, Frema, Glory, Lover, Minelli, Panagro, Panplast, Biopower, Beta, Şeker Damlası, Minix, Şekersüt, Coco-Tropico, Torku Tor, Şekerküpü... Bu markaların hangisini duydunuz? Çoğu isim olmaktan öteye gidememiş, yerel kalmış ama üretimine büyük yatırım yapılmış başarısız markalar. Belki biraz Torku'yu duymuş olabilirsiniz ama o konuda da mutlaka "Bu ne ya böyle korku filmlerini çağrıştıran marka mı olur" demişsinizdir. Söylemeye çalıştığım şu: Sanayi ve Ticaret Bakanlığı bu tür kamu yararına, vakıf özelliğiyle ya da kooperatif özellikleriyle faaliyet gösteren A.Ş'leri mutlaka verimlilik, doğru yönetim açısından da denetlemeli. Bir şirket yolsuzluk yapılmadan da kötü yönetilebilir, kârlar çarçur edilebilir. Onlara parasını emanet eden ortakların alın terleri heba edilebilir. Devlet mutlaka erken uyarı sistemleri kurmalı ve bu verimsizliğin önüne geçmeli. Bu denetim uzun vadede yolsuzlukların da önüne geçer!