“Gömülü silahımız yok. 1986'da alınan bir karar çerçevesinde gömülü silah ve mühimmatın depolara alınmasına karar verildi ve bu işlem 1998 yılında tamamlandı ve bu mühimmatlar depolara yerleştirildi.” 29 Nisan 2009'da Karargâhta basının karşısına çıkan Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ Ergenekon soruşturması kapsamında İstanbul Poyrazköy'de askerî tesislerin hemen yanı başında topraktan çıkarılan mühimmat ile ilgili böyle konuşmuştu. 11 Mayıs 2009 tarihinde Taraf'ın yayımladığı bir haber ise bu açıklamada verilen bilgileri doğrulamıyordu. Taraf'ın ele geçirdiği 2004 tarihli ve tüm bölge başkanlıklarına gönderilen gizli ibareli Seferberlik Tektik Kurulu emrinde gömülü mühimmatın kayıt işlemleri için Ankara'ya gönderilmesi, hâlâ ellerinde kalan malzemenin de listesinin çıkarılması isteniyordu. 1998 yılında tüm gömülü mühimmatın kayıt altına alındığını söyleyen Başbuğ'un açıklamasını tekzip eden 2004 yılına ait belge dışında, haberde yine Başbuğ'un açıklamasında bahsettiği 1986 yılına ait gömülü mühimmatın çıkarılması ile ilgili kararın da yeniden gömülünceye kadar ibaresiyle alındığı bilgisine yer verilmişti. 1986 yılında dönemin Genelkurmay İkinci Başkan Vekili Korgeneral Sabri Yirmibeşoğlu imzasıyla Türkiye'deki tüm Özel Harp Dairesi Başkanlıkları'na (Özel Kuvvetler Komutanlığı'nın o dönemki ismi) gönderilen yazıda “Genelkurmay Özel Harp Dairesi'nin seferde kullanılmak üzere tesis ettiği gömülü gizli depoları sefer ihtiyaçlarına göre yeni bir düzenlemeye tâbi tutulmak maksadıyla çıkarılarak, bakımları yapılacak, yeniden gömülünceye kadar nizami birlik depolarında muhafaza edilecektir” deniyordu. Posta kutusuna bak, mahkemeye ver İşte bu haber üzerine başlatılan soruşturmada Genelkurmay Başkanlığı Askerî Mahkemesi ile kozmik aramanın hâlâ sürdüğü Özel Kuvvetler Komutanlığı arasında yapılan yazışma bir skandalı ortaya çıkardı. Genelkurmay Askerî Mahkemesi 22 Ekim 2009 tarihli bir yazıyla Özel Kuvvetler Komutanlığı'ndan Taraf gazetesinde haber konusu yapılan 1986 tarihli genelgenin sızmasıyla ilgili idari bir tahkikat yapılıp yapılmadığını soruyor. 6 Kasım 2009 tarihinde Özel Kuvvetler Komutanlığı'ndan verilen cevabi yazı, ismi verilmeyen iki gazeteci arasındaki e-posta trafiğinin mahkeme kararı olmaksızın güvenlik birimlerince izlendiğini ortaya koyuyor. Haberde yer alan 2004 tarihli belgenin basında yer almasıyla ilgili Gölbaşı/Ankara adresli Özel Kuvvetler Komutanlığı'nın yazısında şöyle deniyor: “Konuya yönelik olarak yapılan incelemede: güvenlik birimlerince yapılan teknik takip sonucunda 11 Mayıs 2009 tarihli Taraf Gazetesinde yer alan haberlere temel teşkil eden 2004 yılında hazırlanmış Ö.Kuv.K.lığına ait dört adet belgenin elektronik ortamda internet aracılığı ile bir gazeteciden diğer bir gazeteciye gönderildiği tespit edilmiştir. Genkur. Başk.lığınca söz konusu belgeler incelenmek üzere 12 mayıs 2009 tarihinde Öz.Kuv.K.lığına gönderilmiştir. Komutanlığımızca başlatılan inceleme sonucunda tespit edilen bilgilere dayanarak mahkeme dosyası hazırlanmış ve konu adli mercilere iletilmiştir. ...” Yasa: Önce hâkim, sonra posta kutusu Bu ifadeler bir askerî ‘güvenlik birimi' nin (Jandarma Genel Komutanlığı veya Genelkurmay'ın başka bir birimi olabilir) iki gazeteci arasındaki e-posta yazışmasını izlediğini, bu yazışmaları Taraf'ta haberin çıkmasından bir gün sonra Özel Kuvvetler Komutanlığı'na gönderdiğini ve Özel Kuvvetler Komutanlığı'nın da bu yazışmalara dayanarak mahkeme dosyasını hazırlayıp ve adlî mercilere ilettiğini ortaya koyuyor. Ceza Muhakemesi Kanunu'nun elektronik izleme ve dinlemelere dair usulleri belirleyen maddesine göre bu hukukun öngördüğü prosedürün tam tersi. 135/1 sayılı madde çok açık olarak önce hâkim kararını sonra dinleme ve izlemeyi öngörüyor: “Bir suç dolayısıyla yapılan soruşturma ve kovuşturmada, suç işlendiğine ilişkin kuvvetli şüphe sebeplerinin varlığı ve başka suretle delil elde edilmesi imkânının bulunmaması durumunda, hâkim veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet savcısının kararıyla şüpheli veya sanığın telekomünikasyon yoluyla iletişimi tespit edilebilir, dinlenebilir, kayda alınabilir ve sinyal bilgileri değerlendirilebilir. Cumhuriyet savcısı kararını derhâl hâkimin onayına sunar ve hâkim, kararını en geç yirmi dört saat içinde verir.” Yazıda “ihbar mektubunu göndermiş olabileceğine kanaat getirilen iki personelin de komuta katına sunulup Özel Kuvvetler'den atamasının çıkarıldığı”na yer veriliyor. ‘Yeni Nizami Harp Planı' da doğrulandı Özel Kuvvetler Komutanlığı yazısında Taraf'ın haberinde yer alan belgeler ise “Özel Kuvvetler Komutanlığı'nda yapılan bir çalışmanın içeriğine yönelik bir kısım gizlilik dereceli bilgiler, kişi veya kişilerce birlik dışına çıkarılması üzerine” ifadeleriyle doğrulanıyor. O belgelerden biri de Özel Kuvvetler imzalı yazıda “aynı içeriğe sahip olduğu için ayrıca bir soruşturmaya gerek görmediği” söylenen 2 Haziran 2008 tarihinde Taraf'ın “Genelkurmay'ın Yeni Kontrgerilla Planı” manşetiyle duyurduğu ‘Yeni Gayri Nizami Harp Planı'. Mehmet Baransu imzalı haberde Genelkurmay'ın Yaşar Büyükanıt imzasıyla nizami harp birimlerinin görev tanımını ve alanını genişletmeyi öngören kapsamlı bir çalışma başlattığı bilgisine yer veriliyordu. Yeni çalışmayla Gayri Nizami Harp'in düşman tanımına ekler yapılmış, yurtiçi uygulamalar başlığı altına “Fiziki, ekonomik, psikolojik, siyasi vb. işgal ve/veya teşebbüs durumunda işgali ortaya çıkarmak, karşı tedbirleri uygulamak” gibi tartışmalı ifadeler eklenmişti. Türkiye çapındaki Seferberlik Bölge Başkanlıklarının sayısının 12'den 24'e çıkartıldığı Genelkurmay'ın yeni Gayri Nizami konseptinde en dikkat çeken uygulamalardan biri de bizzat Büyükanıt imzalı davet kartları. Bu belge de mi doğru Gayri Nizami Harp'e katılması önerilen sivil kişilere verilmek üzere hazırlanan “Yaşar Büyükanıt, Orgeneral, Genelkurmay Başkanı' imzalı kartta şöyle deniyor: “Vatanımızın bütünlüğüne ve milletimizin varlığına karşı vuku bulacak bir düşman tecavüzü halinde, Silahlı Kuvvetlerimizle birlikte yürütülecek harekâtta gizli mücadele usulleri ile barıştan itibaren bazı çalışmalar ve çok gizli hazırlıklar yapılmaktadır. Her Türk`ün seve seve katılacağına ve milli varlığımızın korunması konusunda hayati derecede önem taşıdığına inandığım böyle milli bir hazırlık için milli hisleri kuvvetli, yetişmiş, bilgili ve cesur elemanlara ihtiyaç vardır. Yakından izlediğimiz yüksek nitelik ve yetenekleriniz, takdirle karşılanan müspet davranışlarınız ve milli heyecanınız dolayısıyla sizin de bu çalışmalara katılmanızı uygun gördüm. Gönderdiğim subay size gerekli bilgiyi verecektir. Bu milli konuya ilgi göstereceğinizi ve yapılacak çalışmalara iştirak edeceğinize inanıyor, başarılı hizmetlerinizin devamını diliyorum.” TARAF