Bu yazıya hazırlanırken, size 'İnsanlık Ölmedi' temalı kampanyamızın sosyal ağlardaki durumundan bahsetmeyi düşünüyordum. Twitter'da ve Facebok'ta insanlığı dert edinmiş dostlarımızın 'trend olsun' diye verdikleri desteklerden de. Anlık olarak aldığımız 35-40 Tweet'i takip etmekte bile zorlandığımızdan, Facebook'taki gönderilere bakan 150.000 kişiden, Twitter'daki binlerce mesajdan.. Hatta en iyi Tweet'lerden bir demeti burada listelemeyi bile… Vesaire, vesaire... Birden vazgeçerek, milletimizin gösterdiği büyük cömertlik ile ilgili olarak hatırıma gelen, 'İnsanlık Ölmedi' sözünü beynime kazıyan kıssayı paylaşmaya karar verdim. *** Hz.Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girer: -Ey halife, aramızdaki bu kişi babamızı öldürdü, ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin. Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek: -Söyledikleri doğru mu, diye sorar. Suçlanan genç: -Evet doğru. Bunun üzerine Hz. Ömer gençten durumu anlatmasını ister. Genci dinler ve suçun cezasının idam olmasına karar verir. Daha sonra delikanlı söz alarak, ülkesinde zengin biri olduğunu, çok miktarda altınları olduğundan onları sakladığını, altınları sakladığı yerden alarak yetim kardeşine verip üç gün içinde geri döneceğini söyler. Dönünceye kadar topluluktan birinin kendi yerine kalmasını talep eder. Hz Ömer: -Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki? Genç adam ortama bir göz atarak: -Bu zat benim yerime kalır. O zat Amr ibni As'dan başkası değildir. Hz. Ömer Amr'a dönerek: -Ey Amr, delikanlıyı duydun. O yüce sahabi: -Evet, ben kefilim. Bunun üzerine genç adam serbest bırakılır. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzeredir ama gençten hala bir haber yoktur. Medine’nin ileri gelenleri Hz Ömer’e çıkarak gencin gelmeyeceğini dolayısıyla Amr'ın idamın yerine, maktulün diyetinin verilmesini teklif ederler. Fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz derler. Hz Ömer kendinden beklenen cevabı verir: -Bu kefil babam olsa fark etmez, cezayı infaz ederim. Amr tam bir teslimiyet içerisinde: -Biz de sözümüzün arkasındayız. Konuşmalar henüz bitmiştir ki kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından o genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek: -Evladım, gelmeme gibi önemli bir fırsatın varken neden geldin? Genç vakarla başını kaldırır ve: -Ahde vefasızlık etti demeyesiniz diye geldim. Hz.Ömer başını bu defa Amr'a çevirerek: -Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun. Nasıl oldu da ona kefil oldun? Amr: -Bu kadar insanın içerisinden beni seçti. 'insanlık öldü' dedirtmemek için kabul ettim. Sıra davacı gençlere gelmiştir: -Biz bu davadan vazgeçiyoruz. Bu sözün üzerine Hz. Ömer: -Biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz? Gençlerin cevabı dehşetlidir: - Merhametsiz insan kalmadı demeyesiniz diye. Merhametini ve insanlığın ölmediğini gösteren ülkemin güzel insanlarına saygılarımla...